Maduramente infantiloide
viernes, 26 de octubre de 2012
Quan plou
Plou. Els fantasmes del present em persegueixen. Ella. La veu del poeta. L'enyorança amarga de la terra. Aquell bes que mai rebré. La ciutat, meua però no arrelada. Esta nit on res no canvia.
I en girar un cantó crec que em vaig a morir...
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Entrada más reciente
Entrada antigua
Inicio
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
Copyright
Maduramente infantiloide
by
Callecuerda
is licensed under a
Creative Commons Reconocimiento-CompartirIgual 3.0 Unported License
.
Creado a partir de la obra en
http://maduramenteinfantiloide.blogspot.it/
.
No hay comentarios:
Publicar un comentario